شعر مدح امام حسين (ع)

اهل توام

اهل توام

میان این همه مخلوق برگزیده شدم
برای گریه به داغ تو آفریده شدم

اگرچه وصل نصیبم نشد، همین کافیست
یکی دو بار حوالی یار دیده شدم

همین که اهل توام، کار من نه…کار تو بود
رمیده از همه جا سمت تو کشیده شدم

اگرچه هیچ ندارم، سلاح گریه که هست
به لطف خشکی لبهات آبدیده شدم

نبود آتش داغ تو خام می ماندم
به مجلس تو رسیدم اگر رسیده شدم

به ذکر نام شریفت گذشت عمرم و من
خوشم که پیش نگاه خودت خمیده شدم

مرضیه نعیم امینی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا