شعر مدح امام حسين (ع)شعر مناجات امام حسين (ع)

چای روضه

هرچه من کمتر ادای حق دلبر میکنم
بیشتر با مهربانی های او سر میکنم

اشک من مثل نماز پنج گانه میشود!
که در آن از معصیت خود را مطهر میکنم

گرچه میترسم من از تاریکی قبرم ولی..
قبر را با روضه ی آقا منوّر میکنم.

خوب یا بد هرچه هستم من تورا دارم حسین!
تا قیامت خویش را پابند این در میکنم

تک تک ما سینه زن ها زیر دین زینبیم
تاشوم عبد برادر! نذر خواهر میکنم

رو نگردان از من آقا!رو نگردان بی کسم!
گرچه دائم خاطرت را من مکدّر میکنم

این حسینی بودنم از شیر پاک مادر است!
اشک چشمم را نثار روح مادر میکنم

کام من با چای روضه هرزمان تر میشود..
زود بعدش میل یک جرعه ز کوثر میکنم

انس با مقتل بگیری زود پیرت میکند!
با لهوفت آتشم را شعله ور تر میکنم

حنجرم میسوزد و آتش به جانم میرسد
همزمان که صحبت از تیزی خنجر میکنم

سید پوریا هاشمی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا