از مالک وجودم کی می توان بریدن

از مالک وجودم کی می توان بریدن
چندی به غم سرودن تا کی تو را ندیدن

تقویم لحظه ها را با هر نفس شمردم
در آرزوی آنکه آنی به تو رسیدن

با ناله ی نگاهم این بوده شوق راهم
شاید به اشک و آهم مهر تو را خریدن

با یاد تو دمادم ای مهدی دو عالم
این طفل سینه هر دم آماده ی تپیدن

از عمق تار و پودم از تو به جان سرودم
در بند آن نبودم دل را به رخ کشیدن

فریاد روزگارم بی تاب انتظارم
دارم امید دیدن عمری پس از شنیدن

من باغبان جانم جان بوده همزبانم
شد قسمتم دوباره گل از لب تو چیدن

در کنج این حصارم راهی به تو ندارم
دستم مگر تو گیری تا آسمان رسیدن

من عاشق خدایم از دل بوَد صدایم
در مسلکم نباشد از یار دل بریدن

حامد فروغی