از کریمان هر عطایی می رسد بی منت است
پس گدایی از شما در اصل عین عزت است
از همان روزی که آدم توبه اش مقبول شد
می توان فهمید اشک روضه ات بی قیمت است
از حسین بن علی یک عمر هر چه می رسد
مثل ایات خدا نور و شفا و رحمت است
سایه سار چشمهایت جنت فردای اوست
هرکه امروزش عرق ریزان کار هیأت است
می درخشد مثل مروارید در شبهای قبر
دانه ی اشکی که نذر روضه های حضرت است
آدمی با گریه بر تو تازه مؤمن می شود
روضه ات یعنی که دانشگاه انسانیت است
فرش روضه بال جبریل و یقین داریم که…
مستمع اینجا فقط با حکم زهرا دعوت است
می رویم و عاقبت از ما چه می ماند به جا؟
غیر مهری که نثار اهل بیت عصمت است
خنده های سرخ”اسلم”وقت رفتن می نوشت
کشته ی عشقت شدن بالاترینِ نعمت است
حسن کردی
نظر خود را ارسال کنید