دستی از راه رسید و به رخت جا انداخت
پایی از راه رسید و جلویت پا انداخت
یکنفر که دلش از بغض علی میجوشید
ضربه ای زد به در خانه و در را انداخت
آتشی را به در خانه ی آب آورد و
بین دیوار و در سوخته دعوا انداخت
ضربه ی پای در و بی ادبی های غلاف
بازویت را دو سه ماهی ز تقلّا انداخت
گره انداخت به کار همه دنیا؛ آن که
ریسمان گردن مولای دو دنیا انداخت
در قیامت جلوی چشم همه می اُفتد
آنکه در کوچه تو را بین تماشا انداخت
محمدحسن بیاتلو