بر بلندای فلک ذکر ملائک یا علیست
بر بلندای فلک ذکر ملائک یا علیست
هر که گوید یا علی در روز محشر با علیست
در طواب کعبه گر با دیده ی دل بنگری
هر طرف آئینه ای باشد کزان پیدا علیست
گر خدا خوانم علی را کفر باشد کفر محض
به که گویم المثنای حق یکتا علیست
ای یهودی ای مسیحی ای مسلمان ای فلان
رکن کعبه چلچراغ مسجد الاقصی علیست
در شب معراج احمد نور اندر نور بود
دید در افلاک ماه لیله الاسرای علیست
مردگان دم می گرفتندی ز عیسای مسیح
غافل از اینکه مسیحای دو صد عیسی علیست
اوست سر اسم اعظم اوست واقف بر امور
راز پنهان در عصای پنجه ی موسی علیست
با علی بودن مقام و عزت و آزادگیست
جبرئیل عرش را استاد بی همتا علیست
بر فراز آسمانها هم حکومت حق اوست
مفتی و فرمانروای عالم بالا علیست
قدرت کل دول از ناختن او کمتر است
امپراتور بلند آوازه ی دنیا علیست
از غدیر خم چه می دانی نمی دانی بدان
بعد پیغمبر امام و رهبر و آقا علیست
ای که هی دم میزنی از اولی و دومی
بشنو ای ابله ولی مسلمین مولا علیست
تا ابد پرونده شیعه بدن خدشه است
قاضی دیوان کیفر صاحب امضاء علیست
( خواستگاران فراوان داشت دخت مصطفی )
( از خدا دستور آمد شوهر زهرا علیست)
شاعر: سید حسن خوشزاد