شعر ولادت اهل بيت (ع)شعر ولادت حضرت زهرا (س)

حبیبه ی کبریا

چله نشین صدفم, دُر شدم
از نفحات نبوی پر شدم
بنده ی دل تا که شدم, حُر شدم
روی لبم نشسته این زمزمه
فاطمه یافاطمه یافاطمه

تشنه شدم, آب زلالم بده
گرسنه ام, رزق حلالم بده
مرغ بهشتم, پر و بالم بده
کبوتر گنبد خضرا منم
عبد نبی, نوکر زهرا منم

فرصت چل روزه ی حق سر رسید
سیب بهشتی معطّر رسید
خدیجه را سوره ی کوثر رسید
خیر کثیر ازلی آمده
همسر محبوب علی آمده

باز در لطف خدا باز شد
به اذن حق, دوباره اعجاز شد
خوش آمدی, مکّه سرافراز شد
عقل شده مست حضور از شما
جهل شده زنده بگور از شما

رحمت و رحمانیتت گفته که
جلوه ی ربانیتت گفته که
پرتو نورانیتت گفته که
کرسی تان کنگره ی عرش بود
بهشت, زیر پایِ تان فرش بود

تو کیستی, حبیبه ی کبریا
شافعه ی محشر روز جزا
سایه نشینت شده اند انبیاء
مادر اسلام به غیر از تو کیست
مادری ات, روز جزا دیدنیست

تو دختر رسالتی, فاطمه
تو همسر ولایتی, فاطمه
تو مادر امامتی, فاطمه
شیعه همیشه زیر دین شماست
به زیر دین حسنین شماست

مادر سادات! چه ها کرده ای
سنگ دلم را تو طلا کرده ای
ز خاک ها فضه بپا کرده ای
خدا به نور تو مباهات کرد
چادر تو معجزه خیرات کرد

فاطمه ای بانوی نوکر نواز
اشاره کن! قنبر و فضه بساز
قبله شده به سمت تو در نماز
نماز تو, شکسته هم کامل است
کعبه ی بی فاطمه سنگ و گل است

سوره ی کوثر وسط کوچه, تو
حیدرِ حیدر وسط کوچه, تو
جای پیمبر وسط کوچه, تو
حمایت از جان ولی می کنی
می افتی و “علی علی” می کنی

 امیر عظیمی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا