حسینیه

وقتش شده که جامه ی دل را رفو کنم
فکری برای این دل بی آبرو کنم

قبل از قدم گذاشتنم در حسینیه
باید به اشک دیده دوباره وضو کنم

در روزهای ماه محرّم که مُحرمم
حیف است جز به مَحرم تو گفتگو کنم

هر کس به حاجتی به حضور تو می رسد
من گریه در عزای تو را آرزو کنم

با دسته های سینه زنی می کنم طواف
توحید را به هیئت تو جستجو کنم

من بی اراده رو به حرم می دهم سلام
هر وقت خواستم به خدای تو رو کنم

این اشک های قیمتی ام را گرفته ام
تا مادرت بیاید و تقدیم او کنم

 رضا رسول زاده