خوردی زمین , مقابل زهرا به قتله گاه

خوردی زمین , مقابل زهرا به قتله گاه

بیــن حرامـــیان

ماندی غریب و یکّه و تنها به قتله گاه

کردنــد دوره ات

در عصر جمعه , لشکرِ اعدا به قتله گاه

قلبِ خـــدا شکست

وقتی گذاشت شمر لعین پا به قتله گاه

بی حرکتی اگر

از ازدحام نیست دگر , جا به قتله گاه

لـرزیــد پشت عــرش

تقطیع شد حروف تنت تا به قتــله گاه

سر نیزه ها زدند

بر صفحه های پیکرت امضا به قتله گاه

با بغض زد تو را

هر کس که داشت کینه ی مولا به قتله گاه

مشغول بود شمر

وقتی رسید خواهـــرت , آقا به قتله گاه

شاعر:محمد قاسمی