قرآن به جز او بر کسی نازل نمی شد
دیــــنِ خدا با هیچکس کامِل نمی شد
دیگر کسی غیر از رســولِ مهربانی
یک لحظه در غارِ حَرا داخِل نمی شد
باران نمی بارید بر این دشـــتِ مرده
جادویِ جهلِ مشــرِکان باطِل نمی شد
پیغمـــــبرِ ما ” رحمتُ لِلعالمین ” بود
این وصف را جز او کسی شامِل نمی شد
تاریــــخ می داند بدون رنــــج هایش
گنجینه ی صُلحِ بَشــر حاصِل نمی شد
اسلام اگر دینِ خشونت بود و شمشیر
حقّی برایِ دیـــــگران قائِل نمی شد
اســلام اگر اســلامِ نابِ احمدی بود
شاید کسی مقتول یا قاتِل نمی شد
روز احُد پیغمـــبری تنها نمی ماند
دیگر فلانی آن قدر بزدِل نمی شد
تنها علی ماند و علی ماند و علی ماند
یک لحظه از پیغـــبرش غافِل نمی شد
من کنتُ مولا…بعدِ من مولاست مولا
یعنی امیری چون علی عادِل نمی شد
یعنی اگر حق با کسی غیر از علی بود
قبله کمی ســمتِ نجف مایِل نمی شد
بی پرده می گویم برادرهایِ دینی :
اســلام با غیر از علی کامِل نمی شد
ابراهیم زمانی