شعر مدح حضرت امام حسین(ع)
سودش فراوان است و خیرش نیز بسیار است
مهر شما را آنکه با جانش خریدار است
شب تا سحر صدبار خاکستر شدن دارد
یک عمر چون پروانه بودن سخت دشوار است
از شش جهت گیسوی تو راه مرا بسته ست
هرکس که عاشق میشود ذاتا گرفتار است
فکر من جامانده ی وامانده هم باشید
ای کاروان آهسته تر در پای من خار است
چشمان من سرخ است و جایی را نمیبیند
شبها که میخوابی کسی تا صبح بیدار است
یوسف تو آهسته از این کوچه گذر کردی
اما نمیدانی زلیخا پشت دیوار است
معشوق زیر منت عاشق نخواهد رفت
صدبار قربانش شوم بازم طلبکار است
با گریه کار طفل بهتر راه می افتد
گر کار ما زاری نباشد کارمان زار است
جز گریه از ما فاطمه چیزی نمیخواهد
عاشق بدون گریه عاشق نیست سربار است
گریه کن تو زینب است و مادرت زهرا
این گریه های ما فقط گرمی بازار است
چشمی که گریان نیست نابینا شود بهتر
در مجلس تو دیده یا تر هست یا تار است
علی اکبر لطیفیان