شعر مدح و روضه حضرت زهرا(س)

سایه مهرت به روی مردم دنیا بلند
لطف دستانت زیاد و دستهای ما بلند

در مقام قرب حق بالایی و بالاترین
جایگاهت چون علی عالی اعلا بلند

تا صدای پای تو پیغمبر( ص)حق میشنید
میشد از روی ادب در مقدمت بابا بلند

ما که جای خود امامان هم به وقت تنگنا
میبرند اسم شما را حضرت زهرا( س) بلند

نامتان با عشق و احساسات بازی میکند
نام زهرا(س)تا که آمد ناله دلها بلند

مادر ما پشت در افتاد طوری که دگر
من گمان دارم که نتواند شود از جا بلند

بشکند دستی که در آن کوچه تاریک و تنگ
شد به روی صورت انسیه حورا بلند

بعد از آن کوچه بمیرم در سرای فاطمه (س)
شد صدای ناله جانسوز وا اماه بلند

امر مولا بود آنشب گریه آهسته کنند
نیز میگرییم ما هم بر غمت اما بلند

زانوی خیبر شکن لرزید آن لحظه که خواست
تا کند تابوت آن صدیقه کبری بلند

یک نفر محرم ندارد با علی(ع) خاکش کنند
نیست یک تن تا کند از قبر طفلان را بلند
اسماعیل روستایی