می ترسم از عذاب

کارم همیشه جرم و خطا بوده از قدیم
کارت همیشه لطف و عطا بوده از قدیم

مغلوب نفس گشته ام و خورده ام زمین
تنها سلاحم اشک و دعا بوده از قدیم

می ترسم از عذاب و امیدم به فضل توست
راهِ نجات, خوف و رجا بوده از قدیم

قلاده ام ببند, بمانم کنار تو
بیچاره آن کسی که رها بوده از قدیم

شغل گدایی اش به دوعالم نمی دهد
هر کس گدای آل عبا بوده از قدیم

می ترسم از فشارِ شبِ دفن خود ولی
دلگرمی ام امام رضا بوده از قدیم

نزد کریم هر که فقیر است بُرده است
آقا رئوف با فقرا بوده از قدیم

من عاشق تمام ائمه شدم ولی
در سینه جای دوست سوا بوده از قدیم

با یا حسین توبه ی آدم قبول شد
ذکرش همیشه عقده گشا بوده از قدیم

حب الحسین صوم و صلاة تمام ماست
حب الحسین نیت ما بوده از قدیم

در روضه و میان مناجات حاجتم
برگ برات کرب و بلا بوده از قدیم

شب های جمعه ناله ی محزون مادری
بر زخم های رأس جدا بوده از قدیم

اموال غارتی همه میراث عترت است
عمامه ی نبی و عبا بوده از قدیم

عالم شکست چون که نوشتند داغ او
سنگین برای ارض و سما بوده از قدیم

محمد جواد شیرازی