شعر مدح و مناجاتشعر مناجات با خدا
شعر مناجات با خدا
ماه گنهکاران و ماه بی نواهاست
هنگام استشفای قلب مبتلا هاست
خوان کرم گسترده شد تا ما بیاییم
پس “یاعلی” وقت گدایی گداهاست
درهای رحمت باز شد بخشیدن آغاز
اسباب عفو و رحمت و برکت مهیاست
هر قدر کوله بار معصیت گران است
رو کن به این خانه که صاحبخانه آقاست
امشب بخوان رب کریم ات را دوباره
فصل دعای افتتاح و وقت نجواست
بالین خواب و غفلت خود را رها کن
اهل گنه رو کن بیا وقت تمناست
دستان خود را همچو قایق کن روانه
چون صاحب دریا دلش از جنس دریاست
رمز رهایی گفتن یک یا علی است
ذکر توسل های نوکر اسم مولاست
شوق نجف داریم اهل مرتضاییم
درمان درد معصیت ها عطر آنجاست
قاسم احمدی