شعر شهادت حضرت عبدالله بن الحسن (ع)شعر محرم و صفر

نوه یِ حیدر کَرار

نوه یِ حیدر کَرار وُ پسر خوانده یِ شاه
گفـت لاحـولَ وَ لا قـوَّه اِلا بـِاالله

کربلا زیرِ قَدمهایِ حسن می لرزد
یاحسن زمزمه یِ لَـعلِ اَبا عبدالله

فاتحِ جنگِ جمل بود که میدان می رفت
آیه ی نَصرُ مِنَ الله بخوان بسم الله

کودکِ صحن امام شهداء مَردی کرد
تَهِ گـودالْ خـدا گفت که ماشاءَالله

بویِ یاس آمد وُ بویِ حسن وُ بویِ علی
لَـکَ لَـبیک حسـین ابن علی ثارالله

گِرِه یِ کور اگر زندگی اَت خورده بِدان
می شود باز به دستانِ همین عبدالله

ندبه خوان باش که در روضه یِ او می دانم
دیـدنِ یار میسَّـر شـود ان شاءالله

حسین ایمانی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا