هر کس شهید تو نشد, اهل قبور شد

هر کس شهید تو نشد, اهل قبور شد
هر کس نمرد بهر تو, زنده به گور شد

خون تو خاک را به دو پیمانه مست کرد
بر خاک تا که ریخت, شراب طهور شد

باید که با “حسین” مزین شود فقط
اولاد شیعه تو اگر از ذکور شد!

ای چشم! اشک‌های تو وقف حسین باد
هر آدمی که اهل بکا شد, غیور شد

از دوستان من هر کس رفت کربلا
در ذهن من چه خاطره‌هایی مرور شد

گفتم به پیر اهل دلی: روضه‌ای بخوان
با اشک گفت “زینب” و آرام دور شد

زینب قرار بود که سر را بغل کند
آه از سعادتی که نصیب تنور شد

شاعر:پیمان طالبی