ولدی علی

تو را به خیمه به این شانه‌ی خَم آوردم
تو را به دستِ خودم حیف کم‌کم آوردم

برایِ خواهرکانت کمی لباسِ تو را…
برایِ گیسوی خود خاکِ عالم آوردم

صدایِ گریه‌ی من تا مزارِ لیلا رفت
برایِ مادرِ تو آیه‌ی غم آوردم

شکسته اینطرف و آنطرف کشیدم دست
هرآنچه از تو در این دشت دیدم آوردم

هرآنچه رنگِ تو را داشت ای انارِ حرم
هرآنچه بویِ تو می‌داد آنهَم آوردم

رسید عمه و تا خیمه‌ها مرا آورد
که پیش خنده‌ی نامحرمان کم آوردم

تو را من از بغلم پاره پاره می‌چینم
خدایِ من پسرم را چه دَرهَم آوردم

حسن لطفی