علویات گرفتار یزیدند حسین!
با چه زجری دم این کاخ رسیدند حسین
صندلی بود ولی یکسره سرپا بودند
ایستادند و زپا درد بریدند حسین
وسط طشت لب تو به سخن آمده بود
چوب ها بهر لبت نقشه کشیدند حسین
دخترانت همگی برلبشان مشت زدند
آه اینها مگر از دور چه دیدند حسین؟!
یک نفر حرف زد و چند نفر غش کردند!
حرفهای بدی انگار شنیدند حسین
پیش چشمه همه شلاق به زینب میخورد
تکیه گاه حرم افتاد و خمیدند حسین
منبری رفت به منبر و علی را سب کرد
نیمه جان پای همین درد شدیدند حسین
خطبه خواندند و ورق جانب مولا برگشت
آبروی همه را خوب خریدند حسین
سید پوریا هاشمی