مجتبی صمدی شھاب

عالمهء بی معلمی

دوباره نام تو آمد میان دلم لرزید
قلم جنون بسرش زد شد عاشق و رقصید
خدانمایی عشق تو عقل را پس زد
تمام رشته عقل بشر زهم پاشید

دکمه بازگشت به بالا