سائل يك دعاى اربابم
خادم بچه هاى اربابم
غم ندارم، فلك زند سنگم
من سگِ باوفاى اربابم
دل من با همه غريبه شده
كه فقط آشناى اربابم
خستگى در دلم ندارد جا
مي دودم تا براى اربابم
سگِ سگهاى كربلا هستم
من گداىِ گداىِ اربابم
وصله نامناسبي هستم
در كنارِ رداى اربابم
خاك برسرترين، محب هستم
سر ندادم بپاى اربابم
حججي ها كجا و من! حاجى
نشد اين سر فداى اربابم
حنجرِ پاره ،ذبح او بودم
كاشكى در مناى اربابم
كاش نذر عزاى او بودم
گوسفندِ غذاى اربابم
آه! آبش نداده، میبُرّد
سر زتن! از قفاى اربابم
دست و پا ميزند بخون! بودم
كاشكى من بجاى اربابم
سید محمد میرهاشمی