شعر مناجات امام حسين (ع)

گدای حرم

گدای حرم

هوا هوای حسین و هوا هوای حرم
دلم عجیب هوایی شده برای حرم

سفر به دور جهان مال هرکه میخواهد
سفر به کرب و بلا روزی گدای حرم

سرم که قابلتان نیست , کل اجدادم
شود فدای شما و شود فدای حرم

نگاه سمت حریم و نگاه بر گنبد
چقدر شکر کند , زائر از خدای حرم؟

کسی که کرب و بلا رفته خوب میداند
دم غروب چه حالی شود فضای حرم

صدای مادر پهلو شکسته می آید
شروع میشود انگار روضه های حرم

سری به نیزه و جسمی میان گودال است
شکسته کشتی ارباب و ناخدای حرم

صدای ناله ی زهراست میرود تا عرش
میان این همه غوغا و این صدای حرم

وزید باد مخالف , هوا پریشان شد
حرم گرفته دلم را دلم هوای حرم

پوریا باقری

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا