شعر ولادت حضرت زينب (س)

شاهراه مدینه

السلام علیکِ یا زینب
نام او بهترین سرآغاز است
خبر آورده اند از امشب
در میخانه تا ابد باز است

زیر پای ملیکه ی عالم
پر و بال فرشته ها فرش است
گذر اهل آسمان امشب
شاهراه مدینه تا عرش است
.
باز با لحن عشق می خواند
جبرئیل آیه های کوثر را
می کند وصف با کلام خدا
دختر دختر پیمبر را
.
پای شیرینی مضامینش
کوک شور است تار قافیه ها
گل به ساز بهار می رقصد
شد گلستان تمام بادیه ها
.
با خود آورده اند ثانیه ها
وقت شرعی به ساعت خُم را
ریسه های پیاله می بندند
سر در آسمان هفتم را
.
عطر و بوی خمار پیچیده
در رواق حریم میخانه
باده خیرات می کند ساقی
سهم هر مست پنج پیمانه
.
از سبوی تو عشق می نوشیم
معنی آسمانی مستی .
“زَین اَب” , “زَین اُم” و “زَین نبی”
زینت خاندانتان هستی
.
پای تا سر شبیه زهرایی
همه ی باور منی بانو
صحبت از صبر و اقتدار شود
با علی مو نمیزنی بانو
.
خواهر مهربان و خوب حسین
حضرت عمه جان ساداتی
دختر مرتضی و فاطمه ای
صاحب این همه مقاماتی
.
ای تجلی خواهرانه ی عشق
حرمت پایتخت غیرت ماست
بی سبب نیست روی گنبد آن
پرچم ساقی حرم بالاست
.
لشکریان حضرت عباس
نوکران عقیله بسم الله
حرف نامردهای تکفیریست
مردهای قبیله بسم الله
.
آخر شعر خواهشی دارم
این من و کوله پشتی سفرم
کاش رخصت دهید تا بروم
در صفوف مدافعان حرم….

محمد جواد مهدوی

نمایش بیشتر

اشعار مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، از سرویس reCAPTCHA Google حریم خصوصی و شرایط استفاده استفاده کنید.

دکمه بازگشت به بالا