فُزتُ وَ ربّ الکعبه

شیر را در چشم اهل روضه بی‌مقدار کرد
با کمی نان و نمک شیر خُدا افطار کرد

از سر سفره پس از صرف سه لقمه پا کشید
لب نزد دیگر ؛ اگرچه دخترش اصرار کرد

باطناً می سوخت امّا ظاهراً خاموش بود
دود آهش آسمان کوفیان را تار کرد

در حیات خانه هِی چرخید و با حالی غریب
زیر لب آیات استرجاع را تکرار کرد

چارده قرن است و جز زهرا نمی داند کسی
قاتل خود را چرا از خواب خوش بیدار کرد؟

بعد از آن ضربت اگر(فُزتُ وَ ربّ الکعبه)گفت
یادِ زهرا سوختن بین در و دیوار کرد

ضربه ی شمشیر زهرآلوده طوری بود که
مَرد یاد از داغی و از تیزی مسمار کرد

قاتل اصلی حیدر دست نحسی بود که
لاله زار وحی را با شعله آتش زار کرد

محمّد قاسمی