شعر مناجات با خدا

گناهکار رسیدم, مرا که می بخشد؟
دوباره آینه ام را جلا, که می بخشد؟

کریم روی خود از سائلش نگرداند
بجز کریم, مگر بر گدا که می بخشد؟

کسی که نیست خریدار جنس نامرغوب!
ضرر رسیده مرا, جز خدا که می بخشد؟

امیدوار به عفو تو معصیت کردم!
خدا ببخش, نبخشی مرا, که می بخشد؟

به این سراب, چه دلبسته ایم و آزادیم!
دل اسیر تو را باین سرا, که می بخشد؟

برات بخشش اگر حر گرفت, جرمم را
نگاه رحمت خیرالنسا که می بخشد

همیشه سفره ی احسان فاطمه پهن است
همیشه دیده ی ما را بکا که می بخشد

من از طفولیتم با حسین او بودم
جزای اشک مرا در جزا که می بخشد

علی نگاه کند, کربلای ما جور است
نتیجه آخرش این روضه ها که می بخشد…

رضا رسول زاده