یا صاحب الزمان…
سائـلم , حاجتم عنایت اوســت
مطمئنّــم کرم سَـجیّت اوست
زنده دل بودنم به بَـرکـت اوست
“دل سراپرده ی مُحبّـت اوست”
“دیده آیینه دار طلعت اوست”
شـاه را عبـد و نوکرم به دو کُون
او بُـوَد یار و یاورم به دو کُـون
عشق او شـد مُقَدّرم به دو کُون
“من که سر بر نَیاورم به دو کُون”
“گردنـَم زیر بـار مِنّــت اوست”
دیده تا هیـبتِ رَشـیدِ نـگـار
سَرو از شَرم , پا کشـیده کنار
نیست این طُرْفه بیت خواجه,شُعار
“تو و طـُوبیٰ و ما و قـامت یار”
“فکر هر کس به قدر همّت اوست”
گر که تاریک و روشنــَم چه عجب؟
گر دَم از او نـمی زَنَم چه عجب؟
گر دل از خود نمی کَنَم چه عجب؟
“گر من آلوده دامنَـم چه عجب؟”
“همه عالم گواه عصمت اوست”
می کنم اعتـراف در همه جـــا
“با صدایی بلند و بانگ رَســـا”
گر چه من ذاکرش شدم امــّا !!!
“من که باشم در آن حَرم که صبا”
“پرده دار حـریم حُـرمت اوست”
عشقــبازی فقط شریعت ماست
عشق , دیـنِ حنــیف ملّت ماست
—ســندِ مُحــکم هویّت ماست
“دور مجنون گذشت و نوبت ماست”
“هرکسی پنج روزه نوبت اوست”
گر به غم مبتلا شـُدیم چه باک؟
نیــنوای بلا شـُـدیم چه باک؟
با فراق آشنا شُــدیم چه باک؟
“من و دل گر فدا شدیم چه باک؟”
“غَرَض اندر میان سلامت اوست”
محمّدقاسمی