زینت گرفته هر سُخنم, با دَمِ حسین
چون عطردان شده دَهنم, با دَمِ حسین
از کودکی به روضه ی او گریه کرده ام
تا روز مرگ سینه زنم, با دم حسین
بر من دعای حضرت صدّیقه می رسد
تا مشکی است پیرهنم, با دم حسین
عیسی نَفَس گرفته اگر با دم علی
من کوه نَفس می شِکَنم با دم حسین
من کربلایی از کَرمِ مجتبی شدم
من عاشق دم حسنم با دم حسین
هنگام غسل من بنویسید: “کربلاء
با تربتی روی کفنم” با دم حسین
یک روضه ی رقیّه بخوانید دوستان
در لحظه ی کفن شُدنم با دم حسین
رضا رسول زاده