جای دارد که به یُمنِ قدمش در کعبه
جایِ این پارچه و خِشت شَوَد زر کعبه
اولین خِشت مسلمانیِ ما را بِگذاشت
اولین بار که پا زد به زمین در کعبه
دامنِ کعبه به عزیٰ و هُبَل ننگین بود
بت شکن آمد و گردید مطهر کعبه
کعبه آن روز دعا کرد که :نَوِّر وجهی!
ز جمال علوی گشت منور کعبه
جای دارد بنویسند مورخ ها هم
از سرِ ذوق درآورد دو تا پر کعبه
فاطمه بنت اسد بود و اسد هم آورد
که ترک خورده از این هیبت حیدر کعبه
به خداوندِ همین کعبه قسم کارِ علیست
سجده کردند اگر خلقِ خدا بر کعبه
ناودانِ تو طلا هست و نجف ایوانش
شأنِ این خاک و نجف نیست برابر کعبه!
علیرضا وفایی (خیال)