مادرم_ام_البنین

به قربان اباعبدالله

ادب از محضر تو درس ادب مي آموخت
معرفت دور و برت اصل و نصب مي آموخت
پسرت درس وفا از تو عجب مي آموخت
وقت تمرين نبرد از تو غضب مي آموخت

جانم ام البنین

منم بانوی آقای مدینه
پس از صدیقه ، زهرای مدینه
که میگفتم به زنهای مدینه
حدیث درد و غمهای مدینه
من و رنج و مصیبت ها کشیدن

مادر ادب

از اولش چندین پسر می خواست
بر آل پیغمبر سپر می خواست

خود را کنیز فاطمه می دید
از این جهت نامی دگر می خواست

یا ام البنین

غمِ دلِ امّ بنینه غمت
روضه ی بازه چهره ی درهمت
خیلی عوض شدی عزیز دلم
منو حلال کن اگه نشناختمت

دکمه بازگشت به بالا