“کرار”واژه ای است که زیبنده ی علی ست
خورشید محو چهره ی تابنده ی علی ست
شکر خدا کبوتر جلد نجف شدم
خوشبخت آن دلی که فقط بنده ی علی ست
اشعار نجف
ندیدم من شراب از گریه بهتر
گرفتم در دو دستم جام و ساغر
صد و ده بار گفتم یا علی و
هزاران بار رفتم پیش حیدر
میچکد از شوق وقتی اشک نم نم در نجف
با دم او میرود از سینه ها غم در نجف
درد اگر داری برو دنبال درمان کربلا
زخم اگر داری بیا دنبال مرهم در نجف
هر کس که با آل علی همراه می گردد
شرح حدیث “وال من والاه” می گردد
“حُبّ علیٌ کُلّ دین و بُغض حیدر کفر”
اینجاست که “فی الدین لا اکراه” می گردد
باید که شرب خمر را تصدیق می کرد
یا حکم این تحریم را تعلیق می کرد
ایمان اهل فقه طور دیگری بود
قرآن اگر رسما ازو تبلیغ می کرد