تا که پایم به این حرم وا شد غصه از روی سینه ام پا شد

شعر روضه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)

تا که پایم به این حرم وا شد
غصه از روی سینه ام پا شد
درد بی دردی ام مداوا شد
طبع خشکیده ام شکوفا شد

دکمه بازگشت به بالا