تو سرو بودی و حالا خمیده ای تنها
به دوش , بار مصیبت کشیده ای تنها
اگر که پیر شدی , علتش ز کودکی است
چها گذشت به کوچه ! چه دیده ای تنها ؟
تو سرو بودی و حالا خمیده ای تنها
به دوش , بار مصیبت کشیده ای تنها
اگر که پیر شدی , علتش ز کودکی است
چها گذشت به کوچه ! چه دیده ای تنها ؟