مادر ندارد,
شاهی که تنها مانده و لشگر ندارد
آنقدر زخمی ست
,جایی برایبوسه بر پیکر ندارد
در بین گودال,
افتادهو عمامه ای بر سر ندارد
می دید زینب,
اما چنیندر خاک و خون باور ندارد
دورش شلوغ است,
حالا کهتنها مانده و یاور ندارد
می گفت زینب,
شاید کهقاتل همرهش خنجر ندارد
با گریه می گفت,
ای کاش میشد پیرهنش را بر ندارد
گودال تنگ است,
صحرا مگرجایی از این بهتر ندارد
بر روی سینه,
نیزه نزنوقتی که او سپر ندارد
کشتید اما,
دیگر چراانگشت و انگشتر ندارد
وقتی که لب هاش,
خشک استتاب خیزران تر ندارد
می گفت دشمن,
کارشتمام است او که آب آور ندارد
با کینه میزد,
می گفتفرقی با خود حیدر ندارد
یک سو رباب است,
بیچارهتنها مانده و پسر ندارد
صد حیف حالا,
آبآمده اما علی اصغر ندارد
یک سو رقیه,
غیر ازفرار او چاره ای دیگر ندارد
با تازیانه,
دیگرمزن که طاقت این دختر ندارد
ای وای زینب,
دربین نامحرم چرا معجر ندارد
نیمانجاری