با ضربتی تمامِ تنت سرخ گشته است
بابایِ خسته ام!بدنت سرخ گشته است
فواره زد ز فرقِ سرت خون تازه و..
سر پنجه های بت شکنت سرخ گشته است
شعر ضربت امام علی
یک عمر از غم روزگاری نیلگون داشت
بر مژه هایش رشته های اشک و خون داشت
دیگر گلی روی لبش هر گز نرویید
برگونه اما لاله های واژگون داشت