شعر مدح مولانا

تيغ دو دم

با نام بلند او نوشتیم
از زلفِ کمند او نوشتیم

تلخیم ولی شکر فروشیم
تا از لبِ قند او نوشتیم

خاك ابوتراب

در بند مرتضاییم، بی جیره و مواجب
ما ریزه خوار شاهیم، او صاحب مواهب

از باده اش خرابیم، مست ابوترابیم
ما جای خود که یک عمر، حق بر علی است راغب

ذكر شهيدان

علی معنای هستی در ضمیر عشق و ایمان است

علی تنها امیر بی بدیل جنگ و میدان است

اگر خواهم که او را رب بخوانم هیچ باکی نیست

که ایشان در حقیقت جلوه ایی از حی سبحان است

دکمه بازگشت به بالا