می چکد خون دلم از ساغری که سوخته
میلِ به پرواز دارم با پری که سوخته
اشتیاق وصل دارم آه آه دوری ام
هی زبانه می کشد از حنجری که سوخته
شعر مرثيه حضرت علي
کوفه در اندوه و واویلاست واویلا علی
در نجف صاحب عزا زهراست واویلا علی
پیر نابینایی افتاده است در ویرانه ها
دیده اش بر راه آن مولاست واویلا علی