شعر مرثیه امام حسن عسکری

جگر گوشه

به مثل زهر,درد دوری ات در پیکرم باشد
بیا یکدم ببین,تنها اجل دور و برم باشد

تمام آرزویم این شده تا از در آیی تو
چه باشد بهتر از این گر که مهدی در برم باشد

امام عسکری

شبهای سرد سامرا نامهربان شد
خورشید این غربتسرا بی همزبان شد

ابری سیاه امد به سمت ماه عالم
باران چشم عاشقان او روان شد

مسموم وا اماما

زهر جانکاه به جان جگرش افتاده
لرزه بر پیکره ی بال و پرش افتاده
عطش از سوختگی لب او می بارد
شدت زهر به لبها اثرش افتاده

دکمه بازگشت به بالا