ای در غم تو ارض و سما خون گریسته

ای در غم تو ارض و سما خون گریسته
ماهی در آب و وحش به هامون گریسته‏

وی روز و شب به یاد لبت چشم روزگار
نیل و فرات و دجله و جیحون گریسته‏

از تابشِ سرت به سنان, چشم آفتاب
اشک شفق به دامن گردون گریسته‏

در آسمان ز دود خِیامِ عفاف تو
چشم مسیح, اشکِ جگرگون گریسته‏

با درد اشتیاق تو در وادی جنون
لیلی بهانه کرده و مجنون گریسته‏

تنها نه چشم دوست به حال تو اشکبار
خنجر به دست قاتل تو, خون گریسته‏

آدم پیِ عزای تو در روضه‎ی بهشت
خرگاه درد و غم زده بیرون گریسته

گر از ازل تورا سرِ این داستان نبود
اندر جهان ز آدم و حوا نشان نبود

نیر تبریزی