بهتر نیایی

هرچند دل تنگم ولی بهتر نیایی

زیرا دگر اینجا نباشد آشنایی

اینجا کسی فکر تو نیست آقای تنها

ازچه شما آقا همیشه فکر مایی؟

اینجا همه آقا فراموشت نمودند

دیگز مهم نیست که بیایی یا نیایی

انگارنه انگارکه آقایی هم هست

نه کوششی هست نه دعایی نه نوایی

بااینکه ” هل من ناصر…” هم سر داده ای تو

اما نداری در رکابت یا فدایی

آقا بیا خسته شدم طعنه شنیدم

تو پاسخ “اما” “اگر ” ها و “چرا”یی

بر روی هر بال قنوتم نقش بسته

این جمله ی دیرینه ی ” آقاکجایی؟”

آخر شهید درد هجرانت شوم من

مانند آن تک تک شهیدان خدایی

حالا خودمانیم غریبه نیست آقا

امشب مدینه سامرا یا کربلایی؟

 

علیرضا خاکساری