جمعه های دلتنگی

آه آقا !ببین ستاره شدم

از غم و زخم,استعاره شدم

بس که تیر از مژه زدی بر من

مثل شعرم چهارپاره شدم

روز و شب ,اشک های من جاریست

عشق, در روح و جان وتن جاریست

دل به دل راه دارد آقا! عشق,

در شما هم مُسَلمّاً جاریست

 

مثل یک بابادکِ بی نخ

کاش راحت شوم از این برزخ

بی حضور شما در این گرما

توشه ها جمع میکنم از یَخ

 

با همین چشمهای بی رنگم

با خودم قطره قطره میجنگم

مثل فوّاره در مسیرِ کمال,

از سقوطم عجیب دلتنگم!

بی تو از چشمِ ماه می اُفتم

در هزار اشتباه می افتم

دست قلبِ مرا نگیری اگر,

از لب پرتگاه ,می افتم

 

آسمان گفت”جمعه بارانیست

در همه کائنات, مهمانیست”

شاید این جمعه…شاید این جمعه,

تو بیایی ! دلم چراغانیست

 عارفه دهقانی