مجموعه رباعیهای فاطمی

خوردیم زمین و آسمان گم کردیم

در عالم خاک , بوی جان گم کردیم

قبر تو نه , می خورم به قرآن سوگند

ما ” قدر ” تو را در این جهان گم کردیم !

درد تو فدک نه , درد تو ما هستیم

مایی که برای غم مهیا هستیم

هر روز نمک به زخم تو می پاشیم

ما شیعه ی حضرت تو آیا هستیم ؟!

افسرده دلیم و نی لبک می خواهیم

در سینه , دلی َترَک َترَک می خواهیم

از فاطمه ما نه فصلی از بیداری

از فاطمه , فصلی از فدک می خواهیم !

 

من عاشق روضه ام , ولی زهرایی

با لهجه ی عشق , با دلی شیدایی

یک روضه که رستخیز ” حَوّل حال ” است 

یک روضه ی سبز و سرخ , عاشورایی

 

دیوار و در و فدک … , غمی لم داده

پهلوی شکسته , یک زن افتاده

شد بزم عزا , شبیه ” بیت الاحزان “

از بابت روضه , صحنه شد آماده !

 

شد فاطمیه , دوباره فصل سیلی

شد صورت روضه زرد و زار و نیلی

با لهجه ی گریه , روضه خوان می خواند

در گوش زمانه , روضه ای تحمیلی !

 

هر روز حکایت فدک … ! می دانم

در روضه به زخم تان نمک … ! می دانم

این روضه ز آیه های نورت خالی ست

ای خوب ! بدون هیچ شک , می دانم

شد فاطمیه … دوباره تنها , زهرا

دیوار و در و فدک … , خدایا ! زهرا ؟

پهلوی شکسته , روی نیلی , سیلی

در روضه کسی نگفت اما , زهرا … ؟!

 

 رضا اسماعیلی