شعر روضه حضرت زهرا(س)

بعد سه ماه؛ به من ی خورده رو کن
بلند شو و خونه مونو جارو کن..
مثل قدیما تو چشام زل بزن..
تو رو خدا از شوهرت دل نکن
درسته که بازوی تو شکسته..
یا که دیدم پهلوی تو شکسته..
بلند شو زندگیمو رو به را کن..
ی خورده گندم واسم آسیا کن
نزار کنیزه تو به روت بیاره..
ی وقت نگی برات تابوت بیاره؟
بلند شو بچه هات که دیگه مردن
چند روزه هیچکدوم غذا نخوردن
ببین که دخترت بهونه گیره
میترسم آخرش بی تو بمیره
خونه فقط بوی تو رو گرفته
آتیش در روی تو رو گرفته
بلند شو فاطمه برام دعا کن
بلند شو زهرا گره هامو کن
مسمار لعنتی با تو چی کار کرد؟
دیوار لعنتی باتو چی کار کرد؟
بلند شو و دوباره نون درست کن
زندگیمو با من بمون درست کن
حیاط خونه مثل دشت خون شد
بهار عمر تو چه زود خزون شد
خونابه از تنت بیرون میریزه
از در هنوزم داره خون میریزه
به جون تو این خونه مادر میخواد
علی تو این مدینه یاور میخواد
توی خونه ام به زخم من نمک زد
جلو چشام دیدم تو رو کتک زد
چی کار کنم این همه خاطراتو
چی کار کنم گریه ی بچه هاتو
عیبی نداره از علی رو بگیر…
عیبی نداره دست به پهلو بگیر
بمون دوباره منو رو به را کن
کمتر برای رفتنت دعا کن
خودم دیدم بانو سرت شکسته
علی بمیره که پرت شکسته
تا جون بگیره پای تو عزیزم
علی بمیره جای تو عزیزم
تو کوچه ها زد….پر تو شکستن
چهل نفر زیور تو شکستن…
چه جوری این غمو مهارش کنم
این حسنو بگو چی کارش کنم؟
سه ماهه که همه رو تار میبینی
اشتباهی در و دیوار میبینی
حامد جولازاده