غربت نهانی

کسی خبر نشد از غربت نهانی من

نیامده به سرم بهر هم زبانی من

فقط غریب مدینه غم مرا فهمد

که همسرم شده در خانه خصم جانی من

کجایی ای پدرم؟ حال و روز من بینی

کمی تو گریه کنی بهر ناتوانی من

برای مادرم آن قدر گریه کردم تا

غم جوانی اش آمد سر جوانی من

بیا و خوب ببین کوچه ی بنی هاشم

به جلوه آمده در وقت قد کمانی من

بیا و در رخ من روی مادرت را بین

کبود گشته چو او روی ارغوانی من

میان هلهله ها گمشده نوای دلم

ز بس که کف زنند وقت روضه خوانی من

چگونه جسم مرا تا به روی بام کشید

عیان بود ز مچ پای ریسمانی من

هزار بال کبوتر نیابتاً ز حسین

رسید تا که کند کار سایه بانی من

سلام بر بدن بی عزیز خدا

سلام بر تن عریان سیدالشهدا

 قاسم نعمتی