ما از دعای خیر به هیئت رسیده‌ایم
از دولتِ حسین به عزت رسیده‌ایم
هیئت تمام زندگی ما غریب‌هاست
با پرچم حسین به قدرت رسیده‌ایم
این پای منبر است همان قبة‌الحسین
اینجا هزار بار به حاجت رسیده‌ایم
زهرای مرضیه است دعاگوی مستمع
وقتی که ما به اوج مصیبت رسیده‌ایم
در حسرتِ تباکیِ با ما, ملائکند
پیداست ما به بام سعادت رسیده‌ایم
چون عمرمان گذشت بمانیم گریه‌کن
مثل حبیب اگر به شهادت رسیده‌ایم
تا روز حشر دیده اگر با حسین ماند
پس بی‌حساب تا به قیامت رسیده‌ایم
هر روز با حسین دوباره تولّدیست
بارید اشک و ما به طهارت رسیده‌ایم
با یک سلام پاک شود هر گناهکار
ما خود به این مقام و فضیلت رسیده‌ایم
با این حیات طیبه عمری‌ست دل‌خوشیم
یعنی به اوج شادی و بهجت رسیده‌ایم
با چه زبان ز گریه بگوییم با شما
با گریه بر حسین به جنّت رسیده‌ایم
بس چشمان به اشک عزا شستشو شده
در فتنه‌ها به درک بصیرت رسیده‌ایم
لازم نبود خُدعه‌گران موعظه کنند
عمری‌ست ما به حکم ولایت رسیده‌ایم
وقتی برای قافله‌اش گریه می‌کنیم
انگار که به یاریِ عترت رسیده‌ایم
شد بارها امام زمان هم‌نشین‌مان
در روضه‌ها به محضر حضرت رسیده‌ایم
محمود ژولیده