یا عزیز الله

بسکه تصویری از اندوه به هر مرحـله داشت
خوشیِ کودکی از خاطر او فاصله داشت

بــه حسـابی که پـسر آیــنه دار پـدر است
او هم از کوفه و از شـام, فراوان گِـله داشت

صنــم سلسله مویی که دل ما با اوست
سالها دور گــلویش اثـر از سلسله داشت

چون ولی بود بَـلا دید , ولی سنگین تر
پای او بیشتر از عمّه ی خود, آبلـه داشت

بعد پنجاه و سه سال از غمِ جانسوز عطش
جگر سوخته , با آب خُنــک مسئله داشت

دل او محفل یک روضـه ی زهـــرایی بود
اُنـس با فاطمه ی سوخــته ی قافله داشت

کینه از شمر به دل داشت ولی بیش از آن
نفرت از خولی و بُغضی به دل از حرمله داشت

شام دیده ست که در بـزم شرابِ اُمَــوی
نطق کوبنده ی او حالت یک زلزله داشت

لب به نفرین نگشود این نوه ی شاه کرم
بسکه در صبر همانند حسن حوصله داشت

آه برعکس همه , موقعِ طفلیش , این مَـــرد
خاطرات بدی از سـاز و کف و هلهله داشت

محمّد قاسمی