شعر مدح امیر المومنین ع

تا ابد قبلگاه اهل ولاست
کعبه ای که مقام شیر خداست
اصل توحید با علی بر پاست
کعبه زاده یکیست! حیدر ماست!

ذات مولا ز بس بزرگی داشت
خانهء کعبه هم ترک برداشت

گر که بشکافت حضرت موسی
پهنهء نیل را به ضرب عصا
از دل مادرش به اذن خدا
کعبه را میشکافد این‌ مولا

چقدر آن شکاف زیبا شد
کعبه هم سینه چاک مولا شد

بین قنداقه با صدای جلی
لب به صحبت گشود تا که ولی
میسرود از دلش چنین غزلی
«فَلَحَ المؤمِنون بِحُبِّ علی»

وحی قرآن به سینهء او شد
قلب احمد مدینهء او شد

طاق کسری دوباره ویران شد
نور خورشید حق فروزان شد
حیدر آمد جهان گلستان شد
قبل از اسلام او‌ مسلمان شد

روی دستان حضرت خاتم
شد مسلمان اول عالم

حق درون علی خودش را دید
خلق حیدر به هست می ارزید
روز میلاد او خدا خندید
و زمین مثل بید میلرزید

شده جان بر تن جهان غالب
میزند پا به کوه ابوطالب

تا شدم عبد پست این درگه
از رموز جهان شدم آگه
رفتم از بهر دیدن آن شه
کوی کعبه پلاک یکصد و ده

عشق او سینه چاک میخواهد
خانهء حق پلاک میخواهد

اولین نام ذوالجلال علیست
فاتح قلهء کمال علیست
نور جاوید بی زوال علیست
طیب و طاهر و حلال علیست

تا دم مرگ با علی هستیم
شیعهء مرتضی علی هستیم

عاشق بچه های زهرایم
مادرم او, علیست بابایم
هر زمان غرق در تولایم
قَلَیان میکند تبرایم

بغض او نار و حب او جنت
ای که بر دشمن علی لعنت

عماد بهرامی