شعر مناجات با خدا

از دلِ تنگِ گنهکار, برآرم آهی
تا که کوه گنهم را بخری با کاهی
به سیه روی, حریمت, ز ترحم یارب
چه شود گر بنمایی, نظری گهگاهی

خوب دانم که بُوَد سفرۀ جودِ تو وسیع
که گدایی بِنِشیند, به کنار شاهی
منِ گمراه کجا, محضر الله کجا
من به خود نآمَدَم اینجا, تو مرا می خواهی
به تو و جمله صفات تو قسم یا غفار
همه بدکاریِ من, بوده زِ نا آگاهی
بار الها, بنما بر منِ بیچاره نظر
که فتادم زِ گنه خسته به قعر چاهی
چه شود گر زِ منِ, پر گنه و آلوده
به سرِ کویِ وصالت بنمایی راهی

حسین رضایی