فقط به عشق علی

من آمدم به جهان فقط به عشق علی
که دل ببخشم و جان فقط به عشق علی

نه من، که خالق او، شده ست عاشق او
و شد خدای جهان فقط به عشق علی

همان که روز الست قرار و عهد که بست
نوشت بر دلمان فقط به عشق علی

به پرده بود نهان، حقیقتی ازلی
که شد به کعبه عیان فقط به عشق علی

تو ای خدای زمین! تو ای خدای زمان!
گرفتم از تو نشان فقط به عشق علی

محمدا! تو بگو که در حرا چه گذشت؟
بخوان دوباره بخوان فقط به عشق علی

گرفته ام دل از این، رهانده ام دل از آن
سپرده ام به اذان فقط به عشق علی

قسیم جنت و نار، اگر که دست علی ست
هم این خوش است و هم آن فقط به عشق علی

خوشا به حال دلم که شاعرش شده است
که باز کرده زبان فقط به عشق علی

به شرق رفتنِ شمس، از او شنیدم و بس
که بازگشته زمان فقط به عشق علی

چقدر دستِ نهان، که در دهان یتیم
نهاده لقمه ی نان فقط به عشق علی

بیا محب علی! به روی خسته دلی
تبسمی بنشان فقط به عشق علی
.
«فقط به عشق علی» نشان فاطمه است
همان که گشته کمان فقط به عشق علی

چه کرده با دل من « فَمن یَمُت یَرَنی»
خوش است رفتن جان فقط به عشق علی

به شعر، ذره منم، که آفتاب شده ست
از این ببین، شدم آن فقط به عشق علی

یکی شبیه علی، غریب مانده، خدا!
مرا به او برسان فقط به عشق علی

قاسم صرافان