طبع مسيحا

هر كه یک دفعه سر این سفره مهمان می‌شود
مور هم باشد اگر روزی سلیمان می‌شود

سر به زیر انداختن ذاتش توسل كردن است
دردها در این حرم ناگفته درمان می‌شود
این كریمان لطفشان هر چند آماده ست، لیک
نام مادر كه وسط باشد دو چندان می‌شود

ما پدر را خواستیم و از پسر خیرش رسید
در رجب‌ها كاظمین ما خراسان می‌شود

نیستی پیغمبر اما ظاهراً پیغمبری
هر كه می‌بیند تو را، از نو مسلمان می‌شود

نسل موسایی تو طبع مسیحا داشتند
یک نفر از آن همه پیر جماران می‌شود

این دلِ ما، سینه‌ی ما، عرش ما، حتی بهشت
هر كجا موسی بن جعفر نیست زندان می‌شود

نیستم آهو ولی سگ هم به دردی می‌خورد
لااقل یک گوشه از صحنت نگهبان می‌شود

علي اكبر لطيفيان