دل می بری

ای آنکه از دل می بری زنگار ها را
با عشق درمان می کنی بیمار ها را

انکارِ وصلت را به جرم خویش کردیم
در شعر اگر چه دیده ای اصرار ها را

هر بار بعد از توبه بی عهدیم ، بی عهد
باید که توبه کرد این تکرارها را

ما را نگاهی کن که در زندانِ جهلیم
تا رد کنیم این نحسیِ دیوار ها را

باید به آبادی‌ِ چشمان تو پیوست
خاموش باید کرد جمله نارها را

با گرمی ات در بین این ملک زمستان
جمعه بیا و باز کن بازارها را

ای مونسِ دیرین دلهای خدایی
با روی ماهت تازه کن دیدار ها را

آقا به جان مادرت ، ما هیچ اصلا
با وصل خود تسکین بده تب دارها را

دنیایِ میثم ها پر از ابن زیاد است
آقا عوض کن کشته های دارها را

در راهتان کارِ زمین مانده زیاد است
گر چه نباید کرد خیلی کارها را

 حامد آقایی