غصه های دلتنگی

 وزیده   باز  به   قلبش   هوای  دلتنگی

 نشسته  گوشهی  حجره  خدای دلتنگی

 هنوز هم که هنوزست یاد آن کوچهست

 رسیده  باز  به  گوشش  صدای دلتنگی

 هنوز  ماتِ  کبودیِّ  صورتِ  یاس است

 پُر  از  سکوت شد از غصه های دلتنگی

 نگاه خسته ی خواهر به چشم هایحسن

 که  موج  می زند از  های های دلتنگی

 مُغیره  و دَر  و  مسمار  و  هیزم  و آتش

 و …  روضه ها شده  تنها  دوای دلتنگی

 طنینِ   دستِ   حرامی    هنوز   می آید

 که  با  همان,  شده زهرا  فدای دلتنگی

 در  این   هوای   زمستانی   دلِ    حیدر

 کنار  پنجره   می سوخت   پای  دلتنگی

 همین که چشم به چشم حسین میدوزد

 شود  ( اسیرِ)   همان  کربلای   دلتنگی

 حمید رمی